Strandpaviljoen Moio Beach Cadzand

Het oude pand van strandpaviljoen Moio Beach stond te dicht op de duinvoet waardoor ze genoodzaakt waren een nieuw pand neer te zetten. Om het gevoel van het oude pand niet te verliezen is er gekozen voor het gebruik van veel witten. Om eens een totaal ander concept te bedenken dan de meest voorkomende hedendaagse stijlen heb ik mijzelf allereerst een aantal restricties opgelegd: geen steigerhout, geen whitewash, geen cognacleer, geen roest, geen vintage, geen koper, geen mintgroen, geen hangplanten, geen beton en geen industrieel. Op een vleugje na van de genoemde laatste 2 heb ik mijzelf hieraan kunnen houden. Daarnaast wilde ik wel een prikkelende mix van uiteenlopende ingredienten: niet jong, werelds, glamour, sports, niet oud, open, hipster, rank, surfing, basic, sparkling en stoer. In de chique-stoere fotowanden van Rowen Frances zijn deze ingredienten herkenbaar verweven. Werelds ervaar je als je via het Mixonomi origami pad je weg vindt naar de Marrakesh-nissen om vooral 's avonds het lichtspel van de bijzondere gouden sculpturen van Patrik van Daele te ervaren. De stoere buizenbar krijgt door de gouden lak icm de zwarte hoogglans marmertegels een glamorous filmkarakter. Om overdag niets te hoeven missen van ieder stukje strand is gekozen voor een open karakter: geen raamdecoratie en tussenwanden, maar alle eer naar het buitenzicht: het zicht op de zee bij Cadzand. Vloeren Jurry Projects.